«شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق میافتاد، یعنی حسین بن علی(علیه السلام) و بقیه شهیدان در کربلا شهید میشدند، اما بنی امیه موفق میشدند همانطور که خود حسین(علیه السلام) و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند، آیا این شهادت فایده ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز اثری میگذاشت، آیا این خاطره در تاریخ برای نسل های بعد هم برای گرفتاریها و سیاهیها و تاریکیها و یزیدهای دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟
اگر حسین شهید میشد، اما مردم آن روز و مردم نسل های بعد نمیفهمیدند شهید شده است، این خاطره چه اثری و چه نقشی میتوانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیختگی ملتها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟ میداند هیچ اثری نداشت. آری، حسین(علیه السلام) شهید میشد، خود او به اعلا علّیین رضوان خدا میرسید. شهیدانی که کسی نمیفهمید و در غربت، سکوت و خاموشی شهید شدند، به اجر خودشان در آخرت رسیدند... اما چقدر درس و اسوه میشدند؟»
۲۲ آبان ۱۳۶۳
- ۰ نظر
- ۰۷ آبان ۹۷ ، ۱۱:۰۴
- ۵۰۵ نمایش