بصیرت یک نوجوان 12 ساله_قسمت آخر

داستان های اقدامی

یک هفته از این ماجرا گذشت...

روز سه شنبه هفته بعد کلاس چهارم زنگ دوم انشاء داشتند... موضوع آزاد بود...

آقای مالکی یکی یکی بچه ها را صدا می زد تا انشای خود را بخوانند؛ نوبت به علی اکبر رسید...

علی اکبر با قدمهای محکم پای تخته رفت و روبروی بچه ها ایستاد...

با صدای بلند و رسا شروع به خواندن کرد:

"موضوع: فرق بین منافق و حزب اللهی و انقلابی در چیست؟"

آقای مالکی زیر لب گفت: "احسنت... آفرین... انشات را بخون..."

علی اکبر با لحنی زیبا شروع کرد:

"بسم الله الرحمن الرحیم.

 لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشیرَتَهُمْ أُولئِکَ کَتَبَ فی‏ قُلُوبِهِمُ الْإیمانَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ...

هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده...¹"

آقای مالکی همچنان زیر لب علی اکبر را تحسین می کرد..

علی اکبر ادامه داد: "چگونه می توانیم انقلابی واقعی زندگی کنیم و انقلابی باقی بمانیم...

کسی که بخواهد انقلابی زندگی کند و انقلابی باقی بماند باید در درجه اول حزب اللهی باشد. یعنی یک مجاهد فی سبیل اللهِ واقعی، مخلص و با تقوا...

حزب الله در اولین مرحله باید مطیع رهبرش باشد و در برابر حرف رهبر حتی اظهار نظر هم نکند. یک فرد انقلابی هرگز گرفتار شهرت و ثروت نمی شود. چرا که در آن صورت از مسیر حزب الله خارج می شود.

بصیرت یک نوجوان 12 ساله_قسمت اول

داستان های اقدامی

علی اکبر نوجوان 12 ساله ای بود که با پدر و مادرش در یکی از شهرستان های کوچک اطراف تهران زندگی می کردند.

پدر علی اکبر یک روحانی و امام جماعت مسجد محله شان بود. و مادرش خانم سیده ی بسیار مومنی بود. علی اکبر، پسری بسیار باهوش و شجاع، در کلاس چهارم درس می خواند.

علی اکبر در مدرسه کاملا مراقب بچه های کوچکتر بود تا کسی آنها را اذیت نکند. در دفتر مدرسه هر معلمی کمک لازم داشت علی اکبر را صدا می کرد.

در کلاس هم به بچه هایی که از نظر درسی عقب تر بودند کمک می کرد تا از کلاس عقب نمانند...

خلاصه علی اکبر در مدرسه به نوعی محبوب همه بچه ها و معلمین بود...

معلم کلاس چهارم آقای مالکی جوان مومن و انقلابی و حزب اللهی بود که بچه ها او را دوست داشتند...

اما امروز سر درس دینی اتفاق عجیبی افتاد، که علی اکبر را کاملا گیج کرده بود...

علی اکبر پسر بسیار باهوشی بود گاهی معلمان در برابر سوالات او کم می آوردند و چون جوابی نداشتند او را یا سرزنش می کردند و یا سکوت...

شب که پدر به منزل آمد در یک فرصت مناسب علی اکبر از پدرش سوال کرد: "بااباا... میشه کسی، هم خدا و پیامبر و ائمه را دوست داشته باشه هم کسانی را که دشمنان خدا را دوست دارند؟؟؟"

پدر با تعجب گفت: "خب معلومه که نه... اصلا امکان نداره..."

علی اکبر مدتی به پدر نگاه کرد و فکر می کرد که چطور سوال خودش را بپرسد...

پدر که پسرش را خوب می شناخت گفت: "بپرس پسرم. اگر جوابت را ندونم حتما تحقیق می کنم و جواب را برات پیدا می کنم."

علی اکبر شروع کرد به توضیح دادن و تمام ماجرا را تعریف کرد.

روزهای با تو بودن_ قسمت چهل و سوم

داستان

سید حسین خیلی ساده، روان و با محبت برای سامیار توضیح می داد.

- صفوان مردی بود که -به اصطلاح امروزیا- یک بنگاه کرایه وسائل حمل و نقل داشت که در آن زمان بیشتر شتر بود، و به قدری باکلاس، متشخص و وسائلش زیاد بود یعنی شتراش با کیفیت، سرحال، قوی و قبراق بودند که گاهی دستگاه خلافت هارون الرشید، از شترهای او برای حمل و نقل بارها استفاده می کرد. یه روز هارون برای سفر مکه، لوازم حمل و نقل او را خواست. قرار دادی هم با او بست برای کرایه لوازم.

صفوان بعد از مدتی یه روز که در حضور امام کاظم علیه السلام بود، حضرت از او سوال کردند: صفوان چرا شترهایت را به این مرد ظالم ستمگر (هارون الرشید) کرایه دادی؟ _آخه صفوان شیعه و از یاران امام بود_ صفوان جواب داد: من که به او کرایه دادم، برای سفر معصیت نبود. چون سفر، سفر حج و سفر طاعت بود کرایه دادم و الا کرایه نمی دادم. حضرت فرمودند: پولت را گرفتی یا نه؟ گفت: نهه، هنوز نگرفتم. حضرت فرمودند: به دل خودت یک مراجعه ای بکن، الآن که شترهات را به او کرایه دادی، آیا ته دلت دوست داری که لا اقل هارون این قدر زنده بمونه که برگرده و کرایه تو را بده؟

روزهای با تو بودن_ قسمت چهل و دوم

داستان

- امااااا مطلبی که مورد توجه قرار نگرفته اینکه، اگر دشمنان اسلام و مسلمین با گوگل به همه خواسته های مالی و اطلاعاتی خودشون می رسیدن، مسلما موبایل را نمی ساختن اندروید را نمی ساختن و بعد این نرم افزارها و پیام رسان ها را طراحی نمی کردن و نمی ساختن. اگر ما با گوگل تا مچ پا در باتلاق فرو میریم قرار نیست با عضویت و فعالیت در این شبکه ها و نجس افزارهای صهیونیستی با اراده شخصی خودمون، سرمون را هم داخل باتلاق فرو ببریم!!!

ما باید سعی کنیم همین پای خودمون را هم از باتلاق بیرون بکشیم نه اینکه سرمان را هم در آن فرو ببریم. ما هر مقدار که از میزان نفوذ و تاثیر و اشراف و تسلط و حاکمیت دشمن بر خودمان را کم کنیم یه قدم مبارک برداشتیم.

سامیار که تازه دارد یخش باز می شود آرام می گوید: آقا سید چون الان مثلا پارسی جو اصلا قابلیت گوگل را نداره اصلا نصب نمیکنن!! یا همین نرم افزار سروش را میگن سرعتش پایینه امکاناتش مثل تلگرام نیست میگن یه نرم افزار مثل تلگرام درست کنید اونوقت ما میاییم بیرون.

روزهای با تو بودن_ قسمت چهل و یکم

داستان

حسن که حالا کمی نفسش بالا آمده و گویا حالش از گریه گذشته ست و بی صدا به آن می خندد، می گوید: "سید می خواست بازخورد کلاساشو ارزیابی کنه گفته خاطرات مباحثاتتون را برام بنویسین بعضیا گفتن ما وقت نداریم کلاس های تابستونی زیاد داریم؛ اجازه هست همینجا بگیم او هم اجازه داد بقیه ش هم همینه که میبینی!"

با چشم دنبال همان جوان ساکت می گردم. ردیف دوم نشسته و لبخند میزند. چه پیشرفت بزرگی! از ته سالن رسیده به ردیف دوم!

 خنده ها و مزه پرانی ها که تمام می شود، سیدحسین نگاهی به بقیه می اندازد که ببیند کس دیگری هست یا نه. اتفاقی از همان جوان ساکت می پرسد: شما هم مباحثاتی داشتید؟

البته من سیدحسین را می شناسم؛ میدانم که برخلاف تصور، سوالش به هیچ وجه اتفاقی نیست و می خواهد جوان ساکت را هم بیاورد وسط گود.

جوان -که حالا میدانیم اسمش سامیار است- می گوید: "من یک بار با دوستان و خانواده بحث کردم به من گفتن تو فرهنگ استفاده از تلگرام را نداری هر تکنولوژی فرهنگ خودش را داره مردم ما فرهنگ استفاده از تلگرام را ندارن برای همینه که این همه اتفاقات بد میوفته. منم دیگه حرفی نزدم."

سیدحسین با چشم های گرد شده از سامیار می پرسد: میشه شما نحوه استفاده از سم در غذا را برام توضیح بدید؟

سامیار مات و مبهوت نگاه می کند و سیدحسین خودش جواب می دهد: "آهااان پس شما فرهنگ استفاده از سم کشنده را در غذا نمی دونید ولی ما می دونیم!"

روزهای با تو بودن_ قسمت جهلم

داستان

در بدو ورود به حیاط مسجد، صدای بسم الله الرحمن الرحیم... سیدحسین را می شنوم.

احساس خیلی بهتری نسبت به جلسات قبل دارم.

امروز بالاخره تصمیم خودم را گرفتم و وقتی داشتم از استادم خداحافظی می کردم گفتم: "استاد من دیگه تلگرام ندارم. من دیگه هر چی بخوام حضوری میام می گیرم؛ شما هم هر کاری داشتید یا سروش نصب کنید یا تلفن و پیامک بزنید بنده سه سوت در خدمتم."

خوشبختانه در این مدت که با سید حسین آشنا شده ام و صحبت هایش را به دوستانم منتقل می کنم؛ خیلی ها از تلگرام خارج شدند و تعدادی هم در کلاس های مسجد شرکت می کنند.

با سر و دست به سیدحسین سلام می کنم.

یکی از بچه ها مشغول تعریف خاطره مباحثه اش با استادش است. با آب و تاب و هیجان تعریف می کند و با اینکه اصل حرف هایش جای تأسف دارد، شوخی و خنده را چاشنی اش می کند.

بعد از او، یکی دیگر از بچه ها راه او را پیش می گیرد و از بحث هایی می گوید که با دوستانش داشته و تا ایستگاه بی آر تی و داخل بی آر تی ادامه داشته؛ تا جایی که صدای مسافران از بلند بلند بحث کردنشان درآمده بوده و هر کس تکه ای می انداخته!

و جالبتر اینکه موقع پیاده شدن دو آقای میانسال همراهش پیاده شدند و از او خواستند چند دقیقه در ایستگاه بنشیند و اصل بحث را توضیح بدهد.

ولی همین چند دقیقه کار را به تاریک شدن هوا می کشاند طوری که مادرش با نگرانی زنگ زده که کجایی پسر، دلم هزار راه رفت! او هم گفته سر خیابان در ایستگاه بی آر تی.

خطر تلگرام گرفتگی_ قسمت آخر

داستا های اقدامی

استاد در حالی که کتاب را داخل کیفش قرار می داد، در تأیید حرف های من خودش شروع کرد از تلگرام و اوضاع جامعه و کم کاری دولت گفتن، و از اینترنت و بی بندوباری و بیشتر شدن رابطه های نامشروع بین جوانان و نوجوانان و از بلوغ های زودرس و طلاق های عاطفی و واقعی و... که اکثرا هم دلیلش همین فضاها و نرم افزارهای صهیونیسته...

گفت و گفت و گفت...

و ادامه داد: "الان جامعه ما مثل یه مریض شده، تا دیروز یعنی دوره اوایل پیروزی انقلاب اگر یه بی حجاب در خیابان می دیدیم با نگاه بهش حالی می کردیم که روسریش را بیاره جلوتر، او هم کاملا متوجه می شد و انجام می داد...

در بسیاری از موارد می شد آنان را ارشاد کرد. اماااا الان چی!!!؟؟؟

الان اصلا نمیشه به کسی حرفی، امربه معروفی، نهی از منکری کرد..."

من که دیدم استاد خودشون دارن حرف های من را به زبان دیگه ای بیان می کنند، آرام گفتم: "خب استاد اگر شما یک مریض ببینید او را معالجه می کنید یا می زنید کلا نابودش می کنید؟!!"

استاد با تعجب گفت: "این چه حرفیه؟!!"

من ادامه دادم: "آیا بردن این جامعه ی به قول شما بیمار و مریض، در تلگرام و اینستاگرام، نابودی کامل آنها را به دنبال نداره؟!!"

ناگهان یکی از دوستان که تازه وارد کلاس شده بود و فقط چند دقیقه از صحبت های ما را شنیده بود با صدای بلند گفت: "نباید احساسی برخورد کنیم. تلگرام باید باشه. ما نباید فضا رو خالی کنیم."

بعد تعریف کرد که: "من الان یه جایی بودم که یه خانم بسیار محجبه، متین و مؤمن اونجا بود که هم در خارج تحصیل کرده و هم الان در یه کشوری زندگی می کنه که کفر و بی بند و باری بیداد می کنه.

پس ما هم می تونیم، و باید مثل ایشون باشیم و بریم داخل این فضاها اما تقوا هم داشته باشیم و به گناه آلوده نشیم؟!!

اصلا تقوا یعنی همین دیگه !!!"

خطر تلگرام گرفتگی_ قسمت سوم

داستان های اقدامی

رو کردم به بقیه بچه ها و دوباره با تأیید گفتم:

"اگر به راستی شما و امثال شما بزرگان به عنوان یه مبلغ و روشنگر و هدایت کننده ی جوانان، آنقدر مفید هستید که باید در تلگرام حتمااااا بمونید، پس چرا بی دینی بین جوانان و خانواده ها بیداد می کند؟!!

اگر واقعا همه ی مذهبی هایی که در تلگرام افسریِ جنگ نرم می کنند، می تونن فرزندان و شاگردان دبیرستانی خودشون را کنترل کنند، چرا اینقدر دائم نگرانن که مبادا بچه ها منحرف بشن؟!!

خب شما بزرگواران که تو تلگرام هستید و ازشون دارید مراقبت می کنید، دیگه چرا نگرانی؟؟؟؟!!!!"

خیلی راحت می شد فهمید که استاد این استدلالات را کامل قبول داره و با دقت داره به حرف های من گوش میده...

گفتم: "لطفا به ما بگید شما در جایگاه یک مادر چگونه فرزندان خودتون را کنترل می کنید؟

 آیا می تونید فرزندان خودتون را تو خونه، داخل دستشویی، زیر زمین، پارکینگ و زیر پتو و بیرون از خانه در خیابون، پارک، مهمونی های دوستانه و حتی در مدرسه کنترل کنید؟!!"

بچه ها شروع به پچ پچ و همهمه کردند؛ ولی من از جا بلند شدم و مهربانانه ادامه دادم:

"آیا این درسته که یه شیشه سم را با ظاهری زیبا و جذاب و طعم و بویی شیرین و لذیذ، کاملا در دسترس همه قرار بدیم بعد سفارش کنیم آاااای بچه ها یه وقت نرید سراغش هاا!!!!! خیلی خطرناکه یه وقت نخوریدا!

آیا آدم عاقل هرگز چنین کاری انجام میده...؟!!"

خطر تلگرام گرفتگی_ قسمت دوم

داستان های اقدامی

بعد از کمی سکوت...

با حالت پرسشی صدام را پایین آوردم و مودبانه و بسیار شمرده گفتم: "استاد اگر ما تا زانو وارد لجن شدیم، دیگه باید با اراده ی خودمون تا گردن در لجن فرو بریم؟!!

یا اینکه اگر دشمن وارد سرزمین ما شد و بخشی از کشور ما را تصرف کرد باید بقیه را هم خودمون تقدیمش کنیم؟؟؟!!!"

برام جالب بود که همه بچه ها با دقت گوش می دادند و کسی کلمه ای صحبت نمی کرد.

استاد که جوابی نداشت، بعد از چند ثانیه نگاه کردن به من، بحث را عوض کرد و گفت: "خب، دولت داره همه جوونها را خراب می کند. با هزار تومان اینترنت شبانه از شب تا صبح جوان های ما انواع فیلم های مستهجن و فاسد را دانلود می کنند؛ این که از بودن در تلگرام هم بدتره."

گفتم: "استاد جااان!!!

این یه بحث دیگه ای که من و شمای طلبه باید به سهم خودمون از دولت مطالبه کنیم و درخواست کنیم که اولا طبق فرمان حضرت آقا شبکه ی ملی اطلاعات را راه اندازی کنند.

دوما این سایت های دانلود عکس و فیلم های مستهجن را مسدود کنند...

بدون شبکه ملی اطلاعات همینه دیگه، کنترل از دست ما و دولت کاملا خارج میشه."

و دوباره بحث را برگردوندم به سمت تلگرام.

استاد که انسان بسیار منطقی بود و اصلا در بحث جدل نمی کرد و حرفهای من را تا حدودی قبول کرده بود گفت: "من می دونم که تلگرام خیلی بده و خیلی آسیب داره اما چکار کنیم؟ مجبوریم؛ برای تبلیغ کردن لاجرم باید باشیم. اگر ما هم تو این فضا نباشیم که جوان های ما بدتر از این می شن."

خطر تلگرام گرفتگی_ قسمت اول

داستان های اقدامی

سرکلاس زبان بودیم؛ بحث از اینترنت شد. یکی از خواهران گفت: "اینترنت خیلی بده".

استاد فوری و بدون تأمل گفت: "خیییللللییی..."

یعنی آنقدر تأکید کرد که همه توجهمون جلب شد که چرا استاد وسط درس اینجوری تأکید کرد. و البته بحث شروع شد...

کم کم معلوم شد که چه بلاااایی سر خانواده استاد آمده.

چند وقت پیش فایلی برای همسر استاد فرستاده شده بوده که باز نمی شده؛ ایشون هم فرستاده بودند برای خانم که اگر بتوانند با نرم افزار پیشرفته ی گوشی خانم باز کنند.

بعد از باز شدن متوجه می شوند که فایل همممممممه ی عکسای شخصی و خصوصی و خانوادگی گوشی آقا و خانم استاد است؛ که از طریق تلگرام هک شده و خدا می دونه که این فایل به دست چند نفر رسیده و برای چند نفر به صورت تصاااادفی فرستاده شده.

استاد و همسر ایشون که هر دو طلبه هستند، بسیار متدین و اهل رعایت اصول هستند.

استاد گفت: "تا به حال چند بار این اتفاق افتاده و مجبور شدیم سیم کارتمون را تغییر بدیم و با خط جدید وارد تلگرام بشیم."

منم فرصت را مناسب دیدم، بحث را شروع کردم. گفتم: "استاد چرا دوباره تلگرام را نصب کردید؟! مگر چیزی تغییر کرده؟!

یعنی تلگرام دیگر نمی تونه شما را هک کنه؟!"

وقتی دیدم همه دارن گوش میدن ادامه دادم: "استاد شما نمی دونید تلگرام توسط شخصی یهودی_صهیونیست راه اندازی شده؟!"

استاد و شاگردان همه ساکت شدند و با دقت به حرفای من گوش می دادند. من بازم ادامه دادم: "خیلی بدتر از اینها داره اتفاق می افته که شما خبر ندارید!!!

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و نهم

داستان

سیدحسین نگاهی به ساعتش می اندازد و می گوید: امروز دیگه وقت ندارم زینب سادات ما حالش خوب نیست باید بریم دکتر، با اجازه همه برادرا. و بدون اینکه حتی لپتاپش را جمع کند. از جا بلند می شود بعد از خداحافظی دست و پا شکسته ای میرود.

پشت سرش می دوم که خداحافظی کنم. چشمکی میزند و می گوید: "مجردی دیگه! باید جور متأهل ها رو بکشی! مراقب بچه ها باش!"

حسن هم فقط زحمت جمع کردن لپتاپ را می کشد و با شوق و ذوق میرود.

بی مزۀ لوس! دلم می خواهد از همینجا که هستم، کفشم را محکم پرت کنم که صاف بخورد توی صورتش. بلکه از قیافه بیفتد و خواهر ما آنقدر برایش دل نسوزاند!

بچه ها دوباره می روند سراغ بازی و من هم همراشان مشغول می شوم.

همیشه وقتی ذهنم درگیر است به ورزش نیاز دارم. الان هم در فکر حرف های سیدحسینم: "چرا باید کاری کنیم که حضرت آقا خودشون بگن حرف من را از خودم بشنوید!!!"

این حرف خیلی معنی دارد. یعنی آنقدر از طرف آقا دروغ پخش کرده اند که ایشان باید واضح بگویند منکه خودم هستم؛ حرف من را از خودم بشنوید!!!

جایی خواندم که غربت، غیرت سوز میکند مرد را... 

ظاهرا با بچه ها بازی می کنم اما فکرم همه جا می چرخد. به آن جوان تازه وارد فکر می کنم. نگاهی به سالن می اندازم: "بععله! هیچ خبری نیست، رفته."

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و هشتم

داستان

چشم غره ای به حسن میروم: باشه خوش بگذره... فقط بخدا بفهمم مثل دفعه قبل تکخوری کردی من میدونم و... استغفرالله!

با صدای سید حسین صورتم را به طرف سید برمی گردانم و از حسن خداحافظی می کنم.

- بذارید یه خاطره از حضرت امام خمینی براتون بگم تا کامل متوجه بشید چرا میگم محاله خود حضرت آقا مستقیما بگن برید تو این نرم افزارهای صهیونیستی فعالیت کنید!

 اولا این همیشه یادتون باشه در اسلام، برای هدایت افراد هدف وسیله را توجیه نمی کند. قبل از پیروزی انقلاب زمانی که امام خمینی در نوفلوشاتو بودن، بی بی سی میآد محضر حضرت امام و میگه پیام های انقلاب ایران را به ما بدهید تا پخش کنیم. امام می فرمایند: شما خودتان مانع و دشمن این انقلاب هستید و بیرونشان می کنن. اینکار امام حکمت های زیادی داشت. یکی اینکه اولا دشمن بواسطه اینکه پیام ها را داشت می تونست نهضت را به انحراف بکشونه و بعد حتی اگر انقلاب پیروز هم میشد بازم می تونستن انگ انگلیسی بودن، به انقلاب و حضرت امام بزنن. و حتی هر سندی که می خواستن، می ساختن و میگفتن امام این ها را خودشون به ما گفتن و تنها بخاطر همین خطای راهبردی، آن اسناد جعلی را منتسب به گذشته امام و انقلاب و نهضت می کردند. 

آقا امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه 125 نهج البلاغه می فرمایند: ‏أَتَأمُرُونِّى‏ أَنْ أَطْلُبَ النَّصْرَ بِالْجَوْرِ... یعنی مولا هیچگاه برای رسیدن به پیروزی ظلمی را انجام نمی دهند. یعنی در حقیقت میخوان بگن، هدف وسیله را توجیه نمیکنه. ما هزاران راه نرفته برای هدایت مردم و هزاران راه نرفته برای ضربه زدن به دشمن و پایان بسیاری از مشکلات بصورت ریشه ای، داریم اما اونها را انجام نمیدیم و فقط می خواهیم بریم داخل تلگرام و اینطور نشان بدیم که میشه با ابزار دشمن و تحت حکومت دشمن، مردم را هدایت کرد، حالا به هر قیمتی که شده.

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و هفتم

داستان

همزمان با جمله آخر سید حسین این جمله حضرت آقا درشت روی پرده ظاهر می شود: «گفتند که کسانی به عنوان نماینده‌ی رهبری از زبان رهبری حرف میزنند. خب، من خودم هنوز که الحمّدلله زبانم از کار نیفتاده؛ حرف خود من که مقدّم به حرف آنها است. آنچه من میگویم، حرف من آن است؛ کسانی هم که حرف میزنند -نمایندگان رهبری و منصوبین رهبری و مانند اینها که تعداد زیادی‌اند- از قول رهبری نمی گویند؛ این را توّجه داشته باشید.»1

محسن که همیشه یه دفتر با خودش دارد و مرتب و منظم حرف های سید را می نویسد، سوال می کند: "سید جان پس اینکه میگن خود حضرت آقا در یه جلسه خصوصی به عده ای اجازه دادن برن تو تلگرام فعالیت کنند چیه؟!!"

سید حسین چند تا کلیک رو کیبورد لپتاپش میزند. این صحبت حضرت آقا که با خطی خوش نوشته، روی پرده نقش می بندد: «نکته‌ی اوّل اینکه آنچه بنده اینجا در این جلسه یا در جلسات عمومی میگویم، عیناً همان حرف هایی است که در جلسات خصوصی به مسئولین، به رئیس‌جمهور محترم و به دیگران میگویم. این خطّ تبلیغی‌ای که دیدیم و می‌بینیم دنبال میکنند که بعضی از خطّ قرمزهایی که رسماً اعلام میشود، در جلسات خصوصی از آنها صرف‌نظر میشود، حرف خلاف واقع و دروغی است. آنچه ما اینجا به شما میگوییم یا در جلسات عمومی میگوییم، عیناً همان حرفهایی است که به دوستان، به مسئولین، به هیئت مذاکره‌کننده، همانها را بیان میکنیم؛ حرفها یکی است.»2

محسن با سرعت آدرس صحبت حضرت آقا را می نویسد. 

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و ششم

داستان

همهمه در جمع می افتد و از هر گوشه یه صدای اعتراض به دولت و قوه قضائیه شنیده می شود:

- چرا دولت تا حالا برای پیشرفت و رفع اشکالات برنامه های ایرانی اقدام نکرده؟

- حتما دست هایی پشت پرده هست که نمیذاره!

- داداش میخوایی پرده را کنار بزنم!

- قوه قضائیه هم که خوابه!

 - یکی نیست اینا را با لگد بیدارشون کنه!

 این جملات از حضرت آقا به صورت عکس نوشته روی پرده ظاهر می شود که: «در زمان پیامبر (صلوات الله علیه و آله) بیشترین مسائل در خصوص روشنگری، مربوط به منافقین بود و در زمان حضرت علی (علیه السلام) هم اصلی ترین چالش، مواجهه با افراد مدعی اسلام بود که به دلیل هواهای نفسانی در مسیر اشتباه، حرکت می کردند. معنی فتنه همین است و برای مقابله با این جریان گنداب فاسد که تلاش دارد با ابزارهای مختلف خود در افکار عمومی جهان رسوخ پیدا کند، تنها راه، روشنگری و بیان حقیقت است، که وظیفه ای سنگین بشمار می رود. دشمنان ملت ایران و نظام اسلامی همچون کف روی آب هستند که از بین خواهند رفت و آن چیزی که باقی می ماند اصل نظام اسلامی است.»1

سیدحسین فرصت می دهد تا بچه ها جملات حضرت آقا را کامل بخوانند.

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و پنجم

داستان

ایران چون شبکه ملی اطلاعات نداره؛ پهنای باند به صورت کلی خریداری میشه. الان چند ساله که تا 190 گیگ در ثانیه از ترکیه و روسیه و دبی خریداری میشه البته با واسطه هایی که بحثش خیلی مفصله؛ اما برای شما همینقدر کافیه که بدونید خرید پهنای باند و افزایش اون باعث میشه که وابستگی ما به اینترنت آمریکایی هر روز بیشتر بشه در صورتی که ما با ایجاد شبکه ملی اطلاعات می تونیم اینترنتی سالم، سریع، امن و ارزان داشته باشیم. کم کم وابستگی به جزئی ترین حالت ممکن میرسه.

متین دوباره سوال می کند: "خب پس اگر اینترنتمون آمریکاییه دیگه چه فرقی میکنه که داخل تلگرام باشیم یا نه؟؟"

- خب نه دیگه!! ببینید اگر دشمنان ما صرفا با کامپیوتر یا صرفا با ویندوز یا با هر سیستم عاملی یا صرفا با موبایل هوشمند دارای سیستم عامل و امکانات خاصی مثل اسکن عنبیه و اثر انگشت و... به اهداف خودشون می رسیدند دیگر در همون قسمت یا همونجا متوقف می شدند، دیگه نیازی به این همه هزینه نداشتند. اینها نشان میده که شبکه های ضد اجتماعی و ضد تعاملی صهیونیستی حقیقتاً خلاها و باگ های اطلاعاتی دشمن را به صورت کامل پر کرده و ما به عنوان کاربران در این شبکه ها مثل کارگر و عمله ای مجانی برای اونها هستیم. اما بحث ما اینه که تا جایی که می تونیم این تسلط دشمن را کم کنیم و از دشمن به شکلی نرم و غیر ارادی یا ارادی پیروی نکنیم. 

تصویری از امام خامنه ای روی پرده نمایش داده می شود. کنار عکس، متن حکم حرمت نرم افزارهای صهیونیستی نوشته شده. 

تلگرام مسلخ حیا و عفت_قسمت آخر

داستان های اقدامی

ادامه دادم: "حضور خانم های مذهبی در تلگرام یکی از اصلی ترین نقشه های دشمن برای منحرف کردن آنها بوده..."

بعد از گفتن این حرف ها موبایلم را روشن کردم و دادم دست دوستانم؛ گفتم: "گوشی منو زیر و رو کنید، اگر یکی از نرم افزارهای صهیونیستی را توانستید، پیدا کنید...!!"

یکی از خواهرا که از همه زبل تر بود گوشی را از من گرفت و تمام نرم افزارهایم را چک کرد و سری هم به سروش زد و کانال ها و گروه های من را باز کرد و دید...

بعد گفت: "راست میگه بچه ها‼ نه تلگرام داره نه اینستا هیچی نداره.."

بعد با تعجب گفت: "اووووه سروش چقدر کانال داره. خیلی عااالیه، من فک نمی کردم سروش این همه کانال و گروه داشته باشه..."

بعد در حالی که گوشی را به بقیه می داد تا ببینند، گفت: "تو با پاک کردن تلگرام مشکلی برات پیش نیومد؟؟؟"

بعد ادامه داد: "من چند وقت پیش که برام توضیح دادی تلگرام صهیونیستیه و سود زیادی از طرف ما به جیب صهیونیست ها سرازیر میشه و امنیت ملی را به خطر انداخته، تلگرام را پاک کردم.

ولی چون غیر از تو هیچ مخاطبی تو سروش نداشتم دوباره تلگرام را نصب کردم."

گفتم: "نهههههه... واقعااااا؟؟!!!

یعنی فقط چون دوستانت اینجا نبودن دوباره رفتی زیر سلطه صهیونیستها!!! باورم نمیشه مرضیه...!!!

تلگرام مسلخ حیا و عفت_قسمت دوم

داستان های اقدامی

بعد از پایان جلسه در حالی که با دوستانم _که همه همکلاسی هایم بودند_ از جا بلند شدیم تا از مجلس خارج شویم.

متوجه شدم همگی حال منقلب و خوبی دارند من هم از فرصت استفاده کردم و گفتم: "بچه ها دیدید استاد چی گفت؟؟

چقدر من بهتون گفتم تلگرام یکی از قوی ترین سلاح های دشمن برای نابودی این ملت به خصوص خانوم هاست!!

گفتید: نهههه!!! ما داریم اونجا مبارزه فرهنگی می کنیم...

حالا بفرمایید اینم مبارزه فرهنگی... دارن خودِ ما مذهبی ها را هم از بین می برند."

در حالی که دلم واقعا برای دوستام می سوخت با نگرانی و دلسوزی گفتم: "بچه هاااا!

باور کنید یکی از اهداف اصلی دشمن فاسد کردن زنان جامعه ماست.

تا حالا فکر کردین با این همه مبارزه فرهنگی که دارید در تلگرام انجام می دید چرا هنوز حذف نشدید؟!!

چون بدون اینکه متوجه باشید... شعائر اسلامی را دارند در شماها کم رنگ می کنند..."

بعد چند تا مثال از بچه های خوبی زدم که چطور آرام آرام چادرشون کنار رفت و...

دوستانم با تکان دادن سر، حرف های من را تأیید می کردند.

برای چند دقیقه همه ساکت شدیم...

تلگرام مسلخ حیا و عفت_قسمت اول

داستان های اقدامی

دیشب مراسم روضه ی حضرت زهرا سلام الله علیها بودیم؛ سخنران یکی از اساتید معروف و دوست داشتنی ومحبوب بین خواهران بود. عنوان سخنرانی درباره ی شخصیت زن و جایگاه معنوی او بود. 

بحث بسیار جالبی بود. استاد در بین صحبت هاشون مصداق هایی می آوردند و توضیح می دادند که امروزه ما داریم همان راهی را که غربی ها رفتند و در نهایت جامعه شون به ابتذال کشیده شد، را میریم.

ایشون با دلی خون و صدایی محزون از ارتباط خانم ها با آقایون می گفتند و توضیح می دادند که حتی بین خانم های مذهبی هم، ارتباط با نامحرم کاملا عادی شده.

ایشون تعریف م کردند که چطور افراد، در گروه های تلگرامی به انحراف کشیده می شوند...

مثلا خانمی که همسر داره ولی عاشق و شیفته ی آقای دیگه ای شده؛ چون در شبانه روز، ظاهرا با او بیشتر از همسرش صحبت می کنه.

تلگرام باعث شده تا قبح گناه در بین مذهبی ها به راحتی شکسته بشه. آسیب های گروهی کار کردن داخل تلگرام _به اسم اینکه کار جهادی و تبلیغی را هماهنگ می کنیم_ و ارتباطات بیش از حد بین خانم ها و اقایان، شده بلای جان خانواده ها.

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و چهارم

داستان

سروصدای بچه ها زیرزمین را برداشته؛ سیدحسین هم با بچه ها پینگ پنگ بازی می کند و حسن مشغول تعمیر پایه میز فوتبال دستی است.

چقدر مظلوم شده این حسن بنده خدا!

بچه هایی که تازه آمده اند از دیدن سیدحسین درحال بازی به شوق می آیند؛

انگار احساس نزدیکی بیشتری به او می کنند و شاید این، دلیل محبوبیت سیدحسین باشد. اینکه اجازه نمی دهد بین او و بچه ها فاصله بیفتد.

چنددقیقه به پنج، دست از بازی می کشد و بلندگو و پرژکتور را چک می کند.

بچه ها هم نفس نفس زنان یکی یکی می روند دست و صورتشان را می شویند و می آیند.

 پیامک می آید؛

مریم است: «داداشی میشه از آقاسید خواهش کنی در مورد خامنه ای دات ای ار که تو تلگرام کانال داره یه کم توضیح بدن؟

دادااااش! حسن آقا رو اذیت نکنیااا... خوااااهش... و شکلک لبخند می فرستد.

می نویسم: «باشه به سید میگم... اما درباره حسن قول نمیدم!»

شکلک عصبانیت می فرستد و می نویسد: «بدجنسی نکن دیگه مصطفی!»

روزهای با تو بودن_ قسمت سی و سوم

داستان

کلاس های سید حسین به علت تقاضای زیاد، در هفته دو روز شده؛ دوشنبه ها و پنج شنبه ها.

من حتما هر دو روز را شرکت می کنم و مرتضی هم حالا دیگر خودش متقاضی است و سعی دارد دوستش امیر را هم با خودش بیاورد.

دوربین ها را تنظیم کرده ام و بلندگو هم آماده است.

تیر ماه امسال هوا خیلی گرمتر از همیشه است و کولرها با تمام قدرت کار می کنند. به دلم شور افتاده؛ چرا سیدحسین دیر کرده؟

به مناسبت ایام شهادت امام جعفر صادق (علیه السلام) از کامران که صدای بسیار گرمی دارد می خواهم نوحه بخواند تا سیدحسین برسد.

همه در تاریکی مشغول سینه زنی هستیم و متوجه نمی شوم سیدحسین مدتی ست که رسیده و انتهای سالن سینه میزند.

به کامران می رسانم که تمام کند و چراغ ها را روشن می کنم.

- بسم الله الرحمن الرحیم، اول از اینکه دیر رسیدم از همگی عذرخواهی می کنم و از برادرمون که با صدای گرمشون مجلس را نورانی کردن تشکر می کنم. خب کجا بودیم؟

درحالی که لپتاپش را باز می کند، علامت می دهد که نور را کم کنم.

- یکی از سوالاتی که پرسیده بودن این بود: مگه تلگرام روسی نیست؟! بنده با وجود اینکه در جلسات قبل کامل با تصویر نشون دادم که تلگرام ربطی به روسیه نداره ولی باز هم خیلی خلاصه توضیح میدم و رد میشم.