عذاب‌های جسمی دوزخیان

بسم الله الرحمن الرحیم

 

1- غذای دوزخیان از درخت زقوم است که از آتش می‌روید وخوردن آن بر سوزش اندرونشان می‌افزاید:

إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثیمِ کَالْمُهْلِ یَغْلی‏ فِی الْبُطُونِ؛ مسلماً درخت زقوم طعام گناهکاران است همچون مس گداخته در شکم‌ها می‌جوشد.( دخان : 43 تا 45)

تَصْلىَ‏ نَارًا حَامِیَةً تُسْقَى‏ مِنْ عَیْنٍ ءَانِیَةٍ لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ لَّا یُسْمِنُ وَ لَا یُغْنىِ مِن جُوعٍ؛ و در آتش سوزان وارد مى گردند از چشمه‏ اى بسیار داغ به آنان مى ‏نوشانند غذایى جز از ضَریع [خار خشک تلخ و بدبو] ندارند غذایى که نه آن‌ها را فربه مى ‏کند و نه از گرسنگى مى ‏رهاند! (غاشیه، 4 ـ 7)

فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ‌هاهُنَا حَمِیمٌ وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ لَّا یَأْکلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ؛ از این رو امروز هم در این جا یار مهربانى ندارد، و نه طعامى، جز از چرک و خون! غذایى که جز خطاکاران آن را نمى ‏خورند! (حاقّه، 35 ـ 37) [1]

 

 

2- دوزخیان در حالتی بین مرگ و زندگی عذاب می‌کشند (نه می‌میرند که از عذاب آسوده شوند ونه می‌توان گفت زنده‌اند)

وَ یَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى الَّذِى یَصْلىَ النَّارَ الْکُبْرَى‏ ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَ لَا یَحْیى؛ امّا بدبخت‏ترین افراد از آن دورى مى‏ گزیند، همان کسى که در آتش بزرگ وارد مى‏ شود، سپس در آن آتش نه مى‏ میرد و نه نجات پیدا می‌کند! (اعلی، 11 ـ 13)

وَ یَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِن کُلِّ مَکاَنٍ وَ مَا هُوَ بِمَیِّتٍ وَ مِن وَرَائهِ عَذَابٌ غَلِیظٍ؛ و مرگ از هر جا به سراغ او مى‏ آید ولى با این همه نمى‏ میرد! و بدنبال آن، عذاب شدیدى است! (ابراهیم، 17)