جبهه اقـــدام

بسم الله الرحمن الرحیم

هر لحظه در محضر اوییم

از امام زمان (علیه السلام)، روایتى وارد شده است که می فرماید: «لایعزب عنا شیء من اخبارکم؛1 هیچ یک از اخبار شما از دید ما پنهان نمى‏ماند. ما بر همه امور شما اطلاع پیدا مى‏کنیم. بدون شک این اعتقاد، اثری تربیتی بسیار مهمی بر روی انسان دارد؛ زیرا اگر کسی بداند امام او در حال مشاهده اوست، هرگز گناهی مرتکب نمی‌شود. آیت الله بهجت(ره) میفرمود: "... ما بیش از هزار سال است که گرفتاریم و حضرت حجّت (عجل الله تعالی فرجه) گرفتار است و دشمن ها نمى گذارند بیاید و او را حبس کرده اند. آیا حبسى از این بالاتر که نتواند خود را در هیچ آبادى نشان دهد و خود را معرّفى کند! در این ما فوق هزار سال که آن حضرت در زندان است، خدا مى داند که قلوب اهل ایمان چه قدر خون است. آیا شایسته است که حضرت غائب (عجل الله تعالی فرجه) در مصائب و گرفتارى شبیه قضیّه ى حسین بن على (علیه السلام) به این مدّت طولانى گرفتار باشد و ما برقصیم و شادى کنیم؟!!"

 «گفت آسید حسن نامی بوده در نجف از مدرسین و در فشار اقتصادی واقع می‌شود، می‌گه خیلی خوب من چهل روز یک عریضه‌ای می نویسم برای امام زمان یا توی آب می اندازم یا اینکه توی گوشه اتاق میزارم بالاخره، جایی میزارم اون را تا روز چهلم، روز چهلم که شد حالا من یادم نیست، که امروز روز چهلم است، دیدم به ما از  پشت سر یه خطابی شد آقای آسید حسن، گفتم که درِ خانه بسته است، درْ خانه جز من کسی نیست، قطعا این خیال است. یه قدری صبر کردم، گفت آقای آسید حسن پسر آسید حسین، مثلا اسم پدر منم برد، گفتم نه دیگه این خیال نیست، این اسم پدر منم می‌دانه این، متوجه شدم به اون طرف کسی را ندیدم. در عین اینکه کسی را نمی‌دیدم این صوت را شنیدم: «شما گمان می‌کنید ما از حال شما مطلع نیستیم، شما خیال می‌کنید ما نمی‌دانیم شما در چه حالی هستید؟» همینکه این را شنیدم کانه رفع حاجتم شد، هیچ کانه احتیاج ندارم، به همین شنیدن این کلام. ما معرفتمون ناقصه، عینک ما یک تاری دارد، و الا اونا که ما را می‌بینند که؛ بالاخره و علی هذا به حسب ظاهر، ما کارمون خرابه.2

حال که امام زمان علیه السلام، آگاه از نیت‌ها، اعمال و رفتار ماست. همه را می‌بیند و می‌داند؛ چه باید بکنیم؟ آیا رواست که با اعمال و رفتار و گفتار خود قلب نازنینش را بشکنیم و سیلی باشیم بر رخ زیبایش؟!! آیا وقت آن نشده که راه و روش خود را تغییر دهیم و طوری زندگی کنیم که مایه افتخار مولایمان باشیم و لبخند رضایت را بر لبان حضرتش بنشانیم؟ ما اگر بدانیم تمام اعمال و گفتار ما توسط دوربین هایی تحت نظارت مدیر مدرسه یا استاد دانشگاه یا مدیر شرکت یا اداره و محل کارمان یا... هستیم تمام تلاش خود را میکنیم تا کلمه حرف نامربوط یا ذره ای عمل نا شایست از ما سرنزند!!! اما چطور است که در مقابل چشمهای مولا و آقامون، هر کار خلاف و حرف زشتی را راحت انجام میدهیم و شرمنده نمیشویم!!! آنهم آقایی که در عالم جایگاه بسیار رفیعی دارد. جایگاهی که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در اواخر عمر شریف خود در حالی که غم چهره مبارکشان را فراگرفته بود و از حوادث آخرالزمان میگفتند، به امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: .... یا علی فدای آن آقایی که شبیه و همنام من است... . و وقتی امیر المؤمنین (علیه السلام) در منبر مسجد کوفه از ایشان صحبت می‌ کند می‌ گوید: پدر و مادرم به فدای او باد.3 و امام حسین (علیه السلام) در نیمه شب عاشورا وقتی خبر بشارت را برای تمام اصحابشان بیان کرده میفرماید: من بشارتی به همه شما خواهم داد و آن بشارت این است که وقتی فرزندم مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام می‌ کند همه شما در آن زمان رجعت می‌ کنید و فرمود: او کسی است که اگر من او را درک می‌ کردم خدمتگذار او می‌ شدم.4 و امام صادق علیه السلام درباره امام زمان علیه السلام فرموده اند: لو ادرکته لخدمته ایام حیاتی؛ اگر او را درک می کردم تمام روزهای زندگی ام را در خدمت او بودم.5

آیا میدانید که وجود مبارک حضرت بقیه الله علیه السلام مایه ایمنی عالم از عذاب است؟ خدا این بی‌بندوباری ها، فسادها، ظلم و ستم ها و کشتاری که حاکم در تمام دنیاست را می‌بیند؛ لکن به احترام وجود نازنین امام زمان علیه السلام، عذاب بر ما نازل نمی‌شود. در حالی‌که همه ما استحقاق نزول عذاب را داریم! هر معصیتی که می‌شود تیری به قلب نازنین امام زمان علیه السلام است؟! ایشان نه تنها آگاه از نیت‌ها، اعمال و رفتار ماست و همه را می‌بیند و می‌داند؛ که در هفته نیز دو بار نامه اعمال ما خدمت ایشان عرضه می شود و عملکردهای ما را ملاحظه می فرمایند و براساس آنچه عمل کرده ایم، با ما رفتار می کنند. حضرت حق می‌فرماید: مَثَل امام زمان، مثل آب حیات است. لَوْ بَقیَتْ الاَرْضُ یَوْماً واحداً بِلا إمامٍ مِنّا لَساخَتْ الاَرضُ بِاَهْلِها؛  دلائل الامامه، محمد بن جریر طبری، قم، دار الذخائر للمطبوعات، ص ۲۳۱. اگر یک روز زمین بدون امامی از ما اهل‌بیت بماند، ساکنین خود را به داخل فرو می‌کشد. مَثَل امام زمان، مَثَل روحِ عالمِ وجود است. هر شخصی، روحی دارد و آن روح است که سبب حرکت و انتقال انسان می‌شود. امام زمان هم، روح عالم وجود است. اگر روح نباشد «ناصری» نیست. اگر امام زمان نباشد، عالم وجودی نیست. بقاء عالم وجود و نظم عالم وجود، به وجود حضرت بقیه الله است. چه نفعی از این بالاتر می‌خواهی داشته باشد؟6 آیا رواست که چنین وجود عظیم و عزیزی را مدام با رفتار و گفتار خود آزار دهیم؟!!

هــیـچ داری از دل مـهـــدی خـبـر؟ گـریه هـای هر شـبش را تا سحـر؟ گـر چه از یـمن وجودش زنـده ایم، قـلـب او را بـارهـا سـوزانـده ایــم. دست مهدی بسته از رفتار ماست، قـفل زندانش همین کردار ماست !

منابع:

1-      المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج53، ص175

2-      https://bahjat.ir/fa/content/10664 

3-      المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج53، ص175

4-      برگرفته از سخنان حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالفضل موسوی کوشکی از اساتید سطح عالی حوزه علمیه قم

5-       سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 733

6-       مکیال المکارم ج2، بحار الانوار، ج 51، ص 148