جبهه اقـــدام

بسم الله القَهّار

« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذینَ یَلُونَکُمْ مِنَ الْکُفَّارِ وَ لْیَجِدُوا فیکُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ » (آیه 123، سوره توبه)

«ای کسانی که ایمان آورده اید! با کافرانی که به شما نزدیکترند، پیکار کنید! (و دشمن دورتر، شما را از دشمنان نزدیک غافل نکند!) آن ها باید در شما شدّت و خشونت (و قدرت) احساس کنند و بدانید خداوند با پرهیزگاران است! »

لازمه ی حفظ دین، عدم غفلت از دشمنان است؛ به طوری که توصیه ی قرآن به افراد با ایمان، پیکار با دشمنان نزدیک است. بر این اساس ضرورت شناخت و مبارزه با دشمنی که اکنون به ما نزدیک شده و تا خانه های ما  نفوذ کرده، احساس می شود. دشمنی که با نقاب شبکه های اجتماعی در تلفن های همراه تمامی افراد جامعه حضور دارد و اطلاعات شخصی مردم را به تاراج می برد و امنیت کشور اسلامی را به خطر می اندازد. باید در برابر این جاسوسی ها و نفوذ دشمن تدابیری جدی اندیشید و با قدرت و شدت برخورد کرد.

وقتی دشمن توان مبارزه ی رو در رو با کشور ما را ندارد، از جنگ نرم برای نفوذ استفاده می کند. در جنگ نرم، دشمن ابتدا با تأثیرگذاری بر ذهن فرد، باعث تغییر افکار و رفتار او می شود و از این طریق به راحتی زمینه را برای ورود فیزیکی خود فراهم می آورد. یکی از راه های نفوذ در جنگ نرم، شبکه های به اصطلاح اجتماعی است. شبکه هایی که اکنون با ماهیت صهیونیستی، آزادانه و بدون هیچ نظارتی، در کشور ما در حال فعالیت هستند.

ما از دشمنی غافل شده ایم که در فضای مجازی مثل میدان نبرد وارد می شود و در این نبرد نرم، برای مقابله با دشمنانش چهار فاز تطمیع، تحقیر، تهدید و حذف را دنبال می کند:

1. تطمیع یعنی به طمع انداختن افراد برای ورود به زمین بازی دشمن (شبکه های به اصطلاح اجتماعی) که گاهی از طریق قدرت، شهرت، شهوت، ثروت و... صورت می گیرد؛ و گاهی دشمن از طریق زینت دادن کارهای فرد، امید واهی بخشیدن و خیال مفید بودن در جنگ نرم، به مصداق آیه 38 سوره عنکبوت «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ» عمل می کند. در واقع با فیلترینگ حبابی، تنها در محدوده ای مشخص، به کاربر اجازه می دهد که به خیال خود بر ضد دشمن اقدامات مفیدی (!) انجام دهد. دشمن با ایجاد محیطی دلپذیر و آرام، با رنگ های جذاب، استیکرهای اغواگر و تبلیغات محرک، کاربران را به طمع می اندازد. در نتیجه فرد از آرمان های اصلی دور می شود و در جهت سودرسانی به دشمن فعالیت می کند و گاهی ممکن است باعث جذب افراد دیگر به این شبکه های صهیونیستی نیز شود که این کار قطعا کمک به دشمن جهت رسیدن به اهداف پلید خویش می باشد؛ چرا که می تواند با کنترل و رصد شخص و نوع ارتباط او با بقیه افراد، به جاسوسی خود ادامه دهد.

2. تحقیر برای تضعیف روحیه مقاومتی انجام می گیرد؛ یعنی با تحریف و تمسخر ارزش های دینی و اخلاقی، سعی در تخریب شخصیت فرد دارد و یا اینکه با انتشار گسترده ی مطالب ضد دینی و غیر اخلاقی، به سخره گرفتن قومیت ها و عادی سازی این موضوع، او را نسبت به حرمت شکنی های دینی بی تفاوت و غافل می سازد. این مرحله ممکن است به صورت مستقیم توسط دشمن و یا در اکثر مواقع به صورت غیر مستقیم توسط عناصر استحاله شده ی دشمن که به ظاهر مذهبی هستند صورت گیرد، تا در صورت واکنش نشان دادن فرد به اشاعه ی فحشا و منکرات، با تخریب و ترور شخصیتی و اتهام زنی، او را از مسیر اصلی منحرف سازند.

3. تهدید با هدف مجبور کردن فرد به کناره گیری از مواضع انقلابی صورت می گیرد. وقتی فردی مواضع انقلابی خود را حفظ کرد، نوبت به مرحله تهدید می رسد و دشمن سعی می کند با قرار دادن موانع بیشتر مقابل فرد، عرصه ی فعالیت را برای او محدود سازد. به عنوان مثال به راحتی اجازه ی ورود به نرم افزار را به فرد نمی دهد یا مانع ارسال مطلب توسط فرد می شود.

4. و در نهایت حذف افراد مؤثر از صحنه ی جنگ نرم. دشمن وقتی به مقاومت فرد پی می برد و نمی تواند او را کنترل کند، اقدام به حذف او می کند. مثل بسته شدن صفحات متعلق به کاربرانی که در این شبکه ها به مبارزه علیه صهیونیسم می پرداختند.

اکنون می توان پی برد که چرا تاکنون صفحه مسئولین دولتی و غیر دولتی ایران از این شبکه های صهیونیستی حذف نشده است؛ افرادی که با خیال مبارزه با دشمن در این شبکه ها فعالیت می کنند ولی در واقع فقط بازیچه ای در دستان دشمن بوده و به نفع دشمن عمل کرده اند!

امام خامنه ای فرموده اند: معنای آیه «وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَ مِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبونَ بِه‌ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم» این است که غافلگیر نشوید؛ معنایش این است که اگر چنانچه دشمنی به شما حمله کرد، شما بر اثر کمبود امکانات، کمبود سلاح و مهمّات، کمبود آمادگی، خسارت تحمّل نکنید، که خسارت شما خسارت ملّت است، خسارت شما خسارت اسلام است. (۱۳۹۴/۰۱/۳۰)

با توجه به فرموده ی مقام معظم رهبری و دستور صریح قرآن در مورد لزوم آمادگی در برابر دشمن، این سؤال مطرح می شود که در کشور ما تا کنون چه موضعی در مقابل حملات سایبری اتخاذ گردیده و با توجه به مصوبه ی سنای امریکا که پاسخ حمله سایبری، حمله نظامی است، آیا در کشور ما امکانات، سلاح، مهمات و آمادگی لازم برای مقابله با حمله ی سایبری دشمن فراهم شده است تا خسارتی به مردم و اسلام وارد نشود؟!

آیا مسئولین برای رفع کمبود امکانات و آمادگی سایبری به وظیفه ی خود عمل کرده اند؟! وظیفه ای که توسط مقام معظم رهبری بر دوش شورای عالی فضای مجازی برای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات گذاشته شده و هنوز عملی نشده است! مسئولین چه توجیهی برای غفلت از حملات سایبری دشمن دارند؟! آیا اکنون زمان آن نرسیده که از حالت انفعال و رفتار ذلیلانه خارج شده و به جای پناهندگی در این نرم افزارها و شبکه های جاسوسی، در برابر دشمن برخورد جدی داشته باشیم؟!